4) بحث گروهی:

روش بحث گروهی ، گفت و گویی سنجیده و منظم در باره ی موضوعی خاص و مورد علاقه ی مشترک شرکت کنندگان در بحث است . در این روش ، دانش آموزان با شرکت فعال در فعالیت های کلامی ابعاد مختلف یک مساله را مورد بحث قرار می دهند و در پایان نسبت به آن شناخت عمیق تری به دست می آورند. همچنین درک می کنند که دیگران نیز نظریاتی دارند وباید به نظریات آنان احترام گذاشت .

استدلال کردن و گوش دادن به حرفهای دیگران را می آموزند و دارای روحیه ی تحمل آرا می گردند. همچنین از طریق بحث گروهی ، روابط گروهی را تمرین می کنند. در این روش ، وظیفه ی اصلی معلم تحلیل و ارزش یابی جریان بحث ، منطق ، سازمان و صحت مطالب گفته شده است . البته او می تواند نقش هدایت کننده ی بحث را داشته باشد و هر جا که بحث به بن بست برسد یا از مسیر اصلی خارج شود ، آن را به مسیر اصلی هدایت کند. هم چنین باید مراقب باشد که افراد بخصوصی ، بحث را به خود اختصاص ندهند .

مراحل تدریس روش بحث گروهی :

 انتخاب موضوع مورد بحث .

 بیان هدف های آموزشی بحث .

 ابراز نظر همه ی اعضا در باره ی موضوع مورد بحث.

 انتخاب دو نمونه پاسخ که یکی به پاسخ مساله ی مورد بحث نزدیک تر و دیگری دورتر است با ذکر دلیل مطرح کننده.

 هدایت جریان بحث به سوی پاسخ مناسب و نتیجه گیری از بحث .

 نظرخواهی از دانش آموزان در باره ی پاسخی که به نظرمناسب است و انجام بحث و گفت و گو در این زمینه .

 ارزش یابی فعالیت های دانش آموزان شرکت کننده در بحث .

اجرای روش بحث گروهی

مرحله ی اول: یک گروه بنا به نوبت برای "آزاد اندیشی" به جلوی کلاس فراخوانده می شود و بقیه دانش آموزان کلاس مشاهده گران فعالند. موضوع درس توسط معلم مطرح می شود.

مرحله ی دوم: زمینه سازی فکری به صورت طرح مطلب یا داستان و یا معما و یا فیلم و یا .....  جهت ایجاد سرنخ های فکری در اذهان دانش آموزان است.

مرحله ی سوم: اجرا و هدایت و نظارت فعّال بر جریان بحث دانش آموزان آزاد اندیش

در این مرحله افراد گروه آزاد اندیش به صورت داوطلب و به ترتیب، صحبت می کنند، در رابطه با موضوع درس نظر و دانسته های خود را بیان می کنند.

ضمنا هر کجا روند بحث کُند شد با القای سر نخ های فکری، به بحث شتاب می دهیم

و ادامه ی صحبت را دوباره به عهده ی آزاد اندیشان می گذاریم و به اتفاقِ مشاهده گران، فعالانه بحث را با سکوتی همراه با نظارت دنبال می کنیم و منشی های هر گروه چه آزاد اندیش چه مشاهده گران سرفصل های بحث و راهکارها و ............ را خلاصه ثبت می کنند بدین ترتیب یک گفتگوی منظم – هدف دار و مفید به جریان می افتد و در مدت زمانی معین از طریق هم اندیشی نتایج و راهکارها ارائه می شود.

مرحله ی چهارم: نتیجه گیری و اعلام مفاهیم مشترک و مورد توافق

در این مرحله فرصتی به سرگروه یا سخنگوی گروه های مشاهده گر می دهیم که پس از مشورتی آهسته و سریع نطقه نظرات گروه خود را در مورد نقایص بحث گروه آزاد اندیش بگویند.

مرحله ی پنجم: اعلام و تصویب نتایج بحث ها تحت عنوان فکر بکر

در این مرحله سرگروه آزاد اندیشان با عنایت به نقطه نظرات مشاهده گران و افراد گروه خود و با کمک فکری معلم خلاصه ی درس را تحت عنوان فکر بکر شبیه قطعنامه حداکثر در سه تا پنج سطر روی تابلو نوشته و همه ی دانش آموزان آن را تحت همین عنوان در دفتر خود در زیر سرفصل عنوان بحث یادداشت می نمایند.

مرحله ی ششم: در این مرحله ممکن است از حضور یک نفر مهمان هم استفاده شود تا در پایان به تکوین مطالب کمک کند (حداکثر ده دقیقه)

مرحله ی هفتم:  ارزشیابی پایانی

این ارزشیابی ممکن است به صورت شفاهی از تعدادی به صورت اتفاقی از هر دو گروه آزاد اندیش و مشاهده گرانجام شود و یا به صورت کتبی تحت عنوان" کار در کلاس" انجام و در دفاتر ثبت و پاسخ داده شود.

مرحله ی هشتم: تعیین تکلیف و فعالیت خارج از کلاس

می گوییم: هر گروه به صورت مجزا برای هفته ی آینده چه تکلیفی انجام دهد. 

مرحله ی نهم: ثبت فعالیت این جلسه ی درس به صورت خلاصه در دفتر کلاس و امضاء

مرحله ی دهم: نقد طرح درس به صورت یادداشت برداری از نواقص و نارسایی ها برای رفع آن در آینده. در این مرحله می توان اگر فرصت باشد از نظرات بعضی از دانش آموزان هم آگاه شد.

پیشنهاد می شود در پایان هر جلسه ی درس وهنگام شروع زنگ تفریح دقایقی پشت میز روی صندلی خود بنشینید تا فراگیران اطراف میز حلقه بزنند و هرکدام سخنی بگویند و پاسخی کوتاه همراه با لبخند از شما همکار خوب دریافت کنند . این راهکار یکی از شیوه های ایجاد "زمزمه ی محبت" است.

لازم به یادآوری است که در اجرای این طرح درس به دلیل آن که تعداد دانش آموزان بیشتر از بیست نفر هستند آن ها را به دو گروه ، یکی اقلیّت حدوداً هشت نفری تحت عنوان  "اعضای جلسه ی آزاد اندیشی" و گروه دوم شامل بقیه فراگیران تحت عنوان "مشاهده گران فعّال" تقسیم می شوند و فرایند اجرای تدریس شباهت هایی به اجرای زنده ی یک نمایشنامه دارد  که گروه آزاد اندیشان (دو گروه چهار تا پنج نفری) در جلوی کلاس به شکل  Uروی صندلی می نشینند و کارشان اجرای زنده ی نمایشنامه گونه ی تدریس است بدون آن که از قبل آن را نوشته و یا تمرین کرده باشند و نقش معلم کارگردانی و اجرای هدف دار این نمایشنامه ی زنده است و اکثریت کلاس یعنی مشاهده گران فعّال فرایند تدریس را به دقت زیر نظر دارند چون باید در پایان در مورد آن اظهار نظر کنند و البته قضاوت نهایی با کارگردان  (دبیر) است . در جلسات بعدی تدریس دو گرو چهار تا پنج نفری دیگر از مشاهده گران اجرای تدریس فعال مباحثه ای را عهده دارند و رقابت گروه ها در این فرایند البته سازنده است.